Konwent franciszkański powstał w 1257 roku, wraz z lokacją miasta. Z odkrytej i opublikowanej pod koniec ubiegłego stulecia przez Rudolfa Hirscha informacji wynika że „Bracia Mniejsi uzyskali konwent i mieszkanie w Wodzisławiu na Śląsku” właśnie w 1257 r. Klasztor wzniesiono przy ulicy Minorytów, nieopodal północno-zachodniej części wodzisławskiego rynku, do roku 1810 stanowił nieodłączny element średniowiecznego i nowożytnego życia Wodzisławia. W początkach istnienia być może budynki były drewniane a po pierwszym wielkim pożarze Wodzisławia (około 1280-1290 r.) mogły być już murowane jako jedne z pierwszych w mieście. 

Zakonnicy głosili w Wodzisławiu Śląskim Słowo Boże, sprawowali opiekę nad chorymi i ubogimi oraz pomagali w duszpasterstwie i administrowaniu okolicznymi parafiami. Koniec bytności franciszkanów-minorytów w Wodzisławiu spowodowany został edyktem o kasacie zakonu, wydanym w 1810 r. przez króla Prus. Kilka lat później budynki klasztorne oraz kościół odkupione zostały od skarbu państwa pruskiego przez władze miasta. W części dawnego klasztoru ulokowano miejskie biura, szkołę oraz inne instytucje, część zaś została przeznaczona na potrzeby sądu, który funkcjonuje tu do dziś.