Sucha Górna (cz. Horní Suchá) to wieś gminna i gmina w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina w Czechach. Przez miejscowość przepływa rzeka Suszanka.
Nazwa Sucha Górna po raz pierwszy pojawia się w 1305 r. Horní (górny) nawiązuje do jej górnego położenia w porównaniu z siostrzanymi osadami, a Suchá odnosi się do starszej nazwy hipotetycznej wyschniętej rzeki lub potoku Sucha. Istnieje też opowieść o stojącej samotnie suchej sośnie w miejscu nazywanym Suchą Polaną. Kiedy sosna wskutek pogody runęła, ludzie spalili drzewo i pod koniec XII w. zamieszkali na terenie Suchej Polany. Założyli osadę i nadali jej nazwę Sucha.
Do 1471 r. gmina Sucha Górna była własnością Piastów Cieszyńskich. Większość mieszkańców tworzyli niezamożni Polacy, Czesi oraz Niemcy, którzy w trzech czwartych uprawiali pola, reszta zaś zajmowała się ręczną produkcją płótna. XIX w. był bardzo ważny dla miejscowości: w 1810 r. założono szkołę, w 1832 r. wybudowano cukrownię, w 1835 r. kościół, a w 1864 r. utworzono urząd gminny. W 1907 r. natomiast rozpoczęto budowę linii kolejowej przez Suchą Górną do Czeskiego Cieszyna, w 1910 r. zbudowano cegielnię oraz zakład ceramiczny, a w 1911 r. rozpoczęto drążenie szybu kopalni. Po I wojnie światowej w Suchej Górnej powstawały nowe budynki oraz rozwijały się czeskie i polskie organizacje o charakterze kulturalno-oświatowym, sportowym i politycznym.
Po II wojnie światowej nastąpił rozwój przemysłu, szkolnictwa i rolnictwa, przybywało także mieszkańców. W 1991 r. gmina liczyła 4263 mieszkańców, którzy podczas ogólnokrajowego spisu ludności zdeklarowali przynależność do dziewięciu narodowości.
W miejscowości znajduje się kościół katolicki z 1835 r. i rzeźba świętego Jana Nepomucena z 1843 r.
fot. UG Sucha Górna
oprac. /kp/