Stojący obecnie w Wojnowicach murowany kościół parafialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego jest kolejną budowlą na tym miejscu. Pierwotnie stał tutaj kościół drewniany. Wzmianki o tej budowli pochodzą z 1377 roku. Na miejscu drewnianej budowli w latach 1793-95 wzniesiono budowlę murowaną. Nadano jej wówczas cechy późnobarokowo-klasycystyczne. Proboszczem był wtedy ks. Joseph Weyrauch. Rok 1913, a także lata 1931-1932 przyniosły z sobą dokonanie gruntownej przebudowy oraz powiększenie świątyni, gdy funkcję proboszcza sprawował w Wojnowicach ks. Johannes Melzer. Wówczas powstało obecne prezbiterium oraz transept. Uzyskały one styl neobarokowy, harmonizujący z dotychczasowymi elementami dawnej budowli.
Z pierwotnego, barokowego kościoła zachowały się dwa przęsła nawy oraz trzecie, od strony zachodniej, mieszczące chór i stanowiące zarazem podbudowę wieży usytuowanej w bryle korpusu. Wnętrze kościoła nakryte jest sklepieniem żaglastym na gurtach, spływającym na pilastry w porządku jońskim, z dekoracją stiukową o motywach kampanuli.
Ołtarz główny, nawiązujący do klasycyzmu, pochodzi z czasów przebudowy świątyni w latach 1931-32, choć wykorzystano podczas jego wzniesienia także elementy z końca XVIII w. Na ścianie za ołtarzem głównym znajduje się barokowa grupa ukrzyżowania z XIX w., po bokach ołtarza zaś dwie XVIII-wieczne, klasycystyczne rzeźby aniołów, pochodzące z kościoła dominikanek w Raciborzu. Warto także zwrócić uwagę na klasycystyczną ambonę z figurami Chrystusa Dobrego Pasterza i aniołów oraz płaskorzeźbami świętych Piotra i Pawła.
źródło: www.parafia-wojnowice.info, fot. Artur Wierzbicki