Parafia św. Jerzego w Rydułtowach istnieje od co najmniej 1501 r. Za inicjatora budowy kościoła w Rydułtowach uważany jest Zachariasz Cebulka.

W 1628 r. wybudowano nowy, mały kościółek. Za przyjęciem tej daty przemawia znajdujący się przy kościele krzyż z inskrypcją dotyczącą prawdopodobnie konsekracji kościoła i datą 1628 oraz namalowany na płótnie obraz z wizerunkiem św. Jerzego, który na ramie posiada wyrytą datę – 1628. Ten i poprzedni kościół zostały prawdopodobnie rozebrane. Trzeci kościół pod wezwaniem św. Jerzego powstał w 1703 r. Drewniany, zbudowany z modrzewia, istniał i służył mieszkańcom Rydułtów do 1897 r.

W 1873 r. zaczęto zbierać fundusze na nowy kościół. W 1895 r., za czasów ks. proboszcza Pawła Bernerta, rozpoczęto budowę czwartego kościoła wraz z probostwem i budynkami gospodarczymi. Poświęcony został 8 grudnia 1896 r. Ta jedna z największych na tamte czasy budowla służy mieszkańcom Rydułtów do dziś.

Budowniczym był Ludwig Schneider z Raciborza. To murowana, neogotycka budowla, zbudowana na ośmiu filarach. Przed reformą soborową kościół posiadał pięć ołtarzy: główny – św. Jerzego, po lewej stronie -Najświętszej Maryi Panny i św. Barbary, a po prawej stronie – Jana Nepomucena i św. Józefa. 6 października 1896 r. zamontowano na wieży dwa dzwony, jeden ze starego kościoła i drugi – nowy odlany przez C. Loescha w Opolu. Zegar znajdujący się na wieży był darem górników z kopalni Charlotte.

Reforma soborowa zmieniła wystrój kościoła. Autorem projektu wystroju był Józef Kołodziejczyk. W 1980 r. zawieszono w nawach bocznych dwa obrazy: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Barbary autorstwa prof. Macieja Bieniasza z Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. W 1981 r. dokonano kolejnych zmian - w prezbiterium umieszczono figurę św. Jerzego, w kaplicach bocznych dwa obrazy: Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Barbary. 17 września 1993 r. w miejscu tymczasowej figury św. Jerzego umieszczono w prezbiterium płaskorzeźbę polichromowaną miedzią.

Na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się na placu kościelnym krzyż z inskrypcją i datą 1628. Jest to jedyny w Polsce krzyż pokutny dwuramienny (forma określana jako krzyż bożogrobców - miechowitów) lub karawaka (krzyż przeciwko zarazie). W miejscu przecięcia się ramion znajdują się dwie płaskorzeźby małych krzyży łacińskich. Na krzyżu znajduje się wykuta inskrypcja A N.D.I.678 CEESI.M.6SC., która została odczytana przez dziewiętnastowiecznego proboszcza rydułtowskiego jako inskrypcja dotycząca konsekracji kościoła w 1628 r. Możliwe, że krzyż jest starszy, a w 1628 r. został wtórnie użyty jako kamień węgielny pod budowę drugiego kościoła parafialnego.

fot. Fotopolska.eu, Weronika Królikowska
oprac. /kp/