Na szczycie wzgórza w Bluszczowie stoi kamienna figura św. Jana Nepomucena. Figura przedstawia św. Jana Nepomucena dającego jałmużnę klęczącemu obok żebrakowi. Możliwe, że autor figury odwołuje się do urzędu jałmużnika, jakim miał być św. Jan Nepomucen na dworze królewskim. Pomnik jest jednym z najciekawszych spośród tego typu obiektów na Górnym Śląsku.

Data powstania figury jest nieznana. Jedna z miejscowych histori wiąże powstanie figury z pojedynkiem dwóch braci - Jana i Henryka, którzy strzelając do siebie z łuku i nawzajem się pozabijali. Dla upamiętnienia walki, siostra zabitych postawiła na wzgórzu ów pomnik. Inna wersja mówi, że wystawił go w 1632 roku hrabia Starhenberg, który miał być właścicielem Bluszczowa na początku XVII wieku i w tym też roku założyć we wsi folwark. Najpewniej jednak fundatorem figury była katolicka rodzina Larischów. Zdaniem P. Porwoła figura mogła powstać między 1730 a 1740 rokiem.

Figura składa się z trzech elementów: cokołu, postumentu ujętego rzeźbami dwóch świętych franciszkańskich i zwieńczonego gzymsem oraz unoszącej się na obłokach grupy figuralnej - św. Jana Nepomucena i żebraka.